Goedemorgen allemaal, en de groeten van Wakefield een klein
plaatsje net buiten Boston. We zijn goed aangekomen gisteren en al een paar
uurtjes wakker. Het is nu kwart voor 7 lokale tijd en we gaan ons zo opmaken
voor onze eerste dag hier in the USA, maar als eerste nu een kleine terugblik op
gisteren.
Om kwart over 5 ‘s ochtends ging de wekker al af in onze
hotelkamer in het vdValk hotel A4. We hadden de eerste bus om 6 uur gereserveerd
om ons naar Schiphol te laten brengen, en samen met ons nog eens een stuk of 60
andere gasten. Dit is de eerste bus van de dag die inclusief is bij je
hotelkamer, dus logisch dat het zo druk was.
Mooi op tijd kwamen we aan op Schiphol waar we binnen 5 minuten
de koffers al kwijt waren. Hoogste tijd voor een ontbijt, ondanks dat ik zeker
geen ontbijter ben. We vonden een yoghurt voor Jud en een panini met ei voor
mij. Niet echt een geweldige keuze zo bleek later, maar goed, het zat er in.
Tijd om naar de gate te gaan en te gaan vliegen. Tickets hebben
we geboekt bij British Airways, maar de heenweg hebben ze uitbesteed bij Iberia.
Daarom ging de heenreis van Amsterdam naar Madrid middels Iberia Express, en
door naar Boston. De eerste vlucht zou 2,5 uur duren en de tweede nog eens 8
uur. Op zich niet slecht, zeker gezien het voordeel aan kosten tov enkele andere
maatschappijen.
Helaas kwamen we bij het boarden van de eerste vlucht al vrij
snel tot de ontdekking dat dit niet fijn ging worden. Zelden heb ik me zo een
ingeblikt sardientje gevoeld als tijdens deze vlucht. Letterlijk geen
beenruimte, en dan ben ik toch echt maar 1.82, maar zelfs Judith had geen
bewegingsruimte. Nou goed, 2,5 uur volhouden en daarna in een grotere vogel waar
we exit-seats geboekt hadden en dus ruimte genoeg zouden hebben.
Tegenvaller 2 van de dag…. bij het boarden van deze vogel
liepen we naar onze stoelen, waar we extra voor betaald hadden. Rij nummer 27,
stoel E en F in de Airbus A330 genaamd Madrid. Wat bleek, niet rij 27 maar rij
26 zijn de exit seats, foutje in het online boekingssysteem van Iberia. De
steward aan boord kon niets voor ons betekenen ondanks dat we alle
boekingspapieren bij hadden. Het was, letterlijk, een volle vlucht dus andere
exit-seats en zelfs business of firstclass waren niet beschikbaar. Wij konden
dus alleen maar genoegen nemen met de stoelen op rij 27, om vervolgens online
een klacht in te dienen om het geld terug te claimen.
Nou goed, hoe vervelend ik het ook vond, we wilden vooral toch
echt op vakantie dus we zijn maar gaan zitten en hebben de 8 uur opgesloten
gezeten in de economy stoelen zonder extra beenruimte. Tel daarbij op dat voor
we aan boord gingen wij (en enkele andere reizigers die online hadden
ingecheckt) aan de kant werden gezet omdat onze paspoort gegevens niet in het
systeem stonden (huh?!?), het eten redelijk was, drankservice bestond niet (zelf
halen), op 1 steward na spraken ze allemaal heel belabberd Engels, en mijn
koffer was nog beschadigd bij aankomst ook… en de uitkomst is dat wij nooit meer
met Iberia zullen vliegen. Voortaan dus goed uitkijken als we ergens boeken of
die vlucht niet door onze Spaanse vrienden wordt uitgevoerd. De klacht is
zojuist ingediend, en we wachten nu op de reactie vanuit Espana.
Bij aankomst in Boston hebben we ongeveer een uur in de rij
gestaan bij Customs en Immigration. Verder verliep de trip naar Alamo zonder
noemenswaardige problemen. De koffers stonden klaar (mijne met een flinke deuk
in de bovenkant, duidelijk ergens enorm klem gezeten), de bus stond te wachten
en reed na instappen weg en bij Alamo was niets te beleven. We hadden thuis al
ingecheckt en konden dus direct doorlopen naar de rij met Fullsize auto’s, waar
we een mooie Nissan (nogiets) hebben uitgekozen. Koffers passen naast elkaar in
de klep en we hebben genoeg ruimte voor aanvullingen (hint hint).
Boston uit zien te komen was nog een behoorlijke onderneming,
in de spits. Het ritje wat volgens Tomtom ongeveer 30 minuten moest duren, koste
ons een uurtje. Wel iets om rekening mee te houden als we volgende week ongeveer
dezelfde route retour rijden voor we naar Las Vegas gaan vliegen.
Het Sheraton hotel was gemakkelijk vinden, en de kamer is ruim
met een heerlijk bed. Avondeten hebben we in het hotel gedaan omdat ik een
behoorlijke koppijn had en allebei geen zin hadden om nog op zoek te gaan naar
een restaurant. Na de Ceasar Salad met kip en de Cheeseburger, die allebei enorm
waren, zijn we naar de kamer gegaan en letterlijk in bed gecrashed, rond lokale
tijd 7 uur (best erg haha). We waren er klaar mee zullen we maar zeggen. We
hebben ook geen foto’s meer gemaakt sinds Amsterdam, dus dat maken we de komende
verslagen wel goed.
Het is nu weer 7 uur en we gaan nu ontbijten voor we aan onze
eerste trip gaan beginnen. We rijden vandaag richting Portland, Maine en we zien
wel wat we gaan tegenkomen.
VAKANTIE IS BEGONNEN :) :) :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten